Duman Siyah

İKİ KELİME

İKİ KELİME
Gece oldu yine
Gözlerimde hüzün
Uykusuzluk meleği omuzlarımda
Seni yine zor bir gece bekliyor diye fısıldamakta
Umursamamak tek dileğim,
Git başımdan diyorum,
Sövüyorum, dövüyorum olmuyor,
Bana hep seni hatırlatıyor!
Gözlerim nemli,
Değmeyeceğini bile bile
Sessiz sessiz yas tutuyorum,
Ağlıyorum
Hıçkırıklarım boğazımda düğümlü
Ah! O son telefon görüşmemiz yok mu?
Koca iki yılı yalnızca iki kelimeye sığdırdığın o iki kelime!
Eksik değil, fazla hiç değil, yalnızca iki!,
Artık bitti!
Aklım kabullendi, ama kalbe söz geçirmek ne mümkün!
Kurşun gibi deldi de geçti,
Kapanmaz bir yara, sürekli aynı şeyi haykırmakta;
Bitti, artık bitti!
Ne kolay değil mi çekip öylece gitmek,
Beni yalnızlığınla baş başa bırakmak ne kolay!
Ben sensiz bir gelecek planı yapamazken, seni hayatımın merkezine oturtmuşken,
Sensiz değil bir an, bir gelecek düşleyemezken,
Öylece çekip gitmek, hayatımdan kolayca sıyrılıp çıkmak ne kolay!
Fazla değil,eksik hiç değil iki kelimeyle hem de;
Artık Bitti!
Git tamam, beni istemeyeni ben de istemiyorum artık!
Yalan, yalan söyledim!
Dön yalvarırım,
Her şeyi unutmaya, seni affetmeye hazırım!
O iki kelimeyi unutmaya dünden razıyım!
Bitti, artık bitti!
Yalnızca iki!
Eksik değil, fazla hiç değil!
İki, yalnızca iki,
Artık Bitti!

Bu şiir toplam 398 kez okundu.
3.11.2012 15:52:49

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı