Bülent Şen

Duymazsın Sesimi

Sarmış kasvet, koyu gece, kapkara,
hüzün. Mevsim sonbahardı.
Sisler içinde bir ara
yüzün. Sarıya dönmüş, beyazdı.

Geç bir vakit, seher, sökmekte,
tan. Belki de sabah olur.
Ateşler, yangınlar, Umutsuzluk çökmekte,
yan. Yakarışlar... Dumanlarda boğulur.

Uzak bir yerde çığlıklar, karşımda
sen. Yakınsın ama duymazsın, dağılır sesim.
İsyanım kadere, bu ayrılık akşamında
ben. Çaresizim, yetişemem, kesilir nefesim.

Bu şiir toplam 465 kez okundu.
25.02.2013 11:58:26

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı