Mesut İlkay Yanık

Ay Yıldız Diyesim Gelir

Dağlar ayağa kalkanda
Önünden kaçasım gelir.
Toprağa umut akanda
Göğsümü açasım gelir.
Ateş mevsimi bürüsün
Sobada iklim çürüsün
Kardeşler bensiz yürüsün
Kendimden geçesim gelir.

Umutlar bir bir devrildi
Memleket yandı kavruldu
Namlular bana çevrildi
Toprağa göçesim gelir.
Çocuklar barut yutan da
Geceler şafak atanda
Ellerim namlu tutanda
Kurşunu içesim gelir.

Reaktörler işleyende
Ay kendini eşleyen de
Dostlar beni fişleyen de
Başka yüz seçesim gelir.
Göğsüme yara düşende
Yüreğim dara düşende
Bayrağım yere düşende
Altına uçasım gelir.

Mesut İlkay YANIK

Bu şiir toplam 520 kez okundu.
22.04.2013 14:37:22

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı