Mesut İlkay Yanık

Çağrı

Sanma toprak / her zaman toz pembedir.
Ağaç çürür / gül solar, dal yakılır.
Köhne dünya / saatli bir bombadır
Vakti dolar / paldır küldür yıkılır.

***

An gelir
Ateşler içinde uyanırsın
Alıştığın tatlı uykudan
Korkarsın, ağlarsın
Yalvarır yakarırsın...
An Gelir
Karnının şişini
Dünyada yaptığın
Her yanlış işini
Gelmişini, geçmişini
Bir bir açıklarsın
An gelir
Anlatılmaz… Yaşarsın!

***

Şu kısıtlı / zaman aralığında
Ebedi bir / cenneti düşlüyorsan
Teslimiyet, / aşk, yekpareliğinde
Rabbine dön / sen insansın sen insan!

***

An gelir
Düşlerin yıkılır.
Kıldan ince, kılıçtan keskin
Uzunca bir köprüde kalırsın.
An gelir
Ateşler yakılır
Gürleyen mekânın,
En altındadır makamın
Yerin dibine sokulursun.
An Gelir
Koca dünyada yok olursun!

Mesut İlkay YANIK

Bu şiir toplam 701 kez okundu.
30.04.2013 13:57:33

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı