Alparslan Sarp

FİKR-İ RİND

dün yine konuşurken başbaşa koynunda gönlümün,

tüm gecelerce tartışıp düşündüğümün,

bir hiç olduğunu anlamakla beraber,

haydi tut ellerimi be birader.

biz de açalım genç göğsümüzü ufka.

kanımızda dolaşan bu hınzır aşka,

dolduralım bir yarin güzelliğini,

incitmeden onun mamur gözlerini,

dönelim artık bu ileri seferden.

yavaş yavaş demlenirken gün seherden,

gözlerimizi bu defa açıp bir denize,

tüm sırlarca dalgalanıp sımsıkı birbirimize,

hayat denen meçhulde hazzıyla o kadının,

varalım her an zevkine bir gün fazla yaşamanın.

ve boşaltalım şimdi dert ile kederi,

açalım karanlığa sakladığımız feneri.

beyaz teni yelkenlerde dağılsın sevdiğimizin,

rüzgarların sustuğu yerde ellerimizin.

mat dokunuşlu küçük gri izleri,

nefeslenirken soluk soluğa geceleri,

ne ihanet kalır geride ne tecelli.

ne aşka dair bir gün daha gelir geçer,

ne de şair parmakları kırmaktan vaz geçer.

her şey bu sevda ile dünyaya sunduğumuzdadır.

her şey iki gönül arsında kaybedip bulduğumuzdadır

Bu şiir toplam 732 kez okundu.
2.10.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı