mehmet emin vurgun

sensizlik

Sensizlik kokuyor
Döndüğüm her yan
Boş bir çerçeve gibi
İçi boş dünyam
Gözlerimin ucuyla bakıyorum
Görmeye tahhammül yok
Uyusun diye beklerken
Sensizlik acıtmaya başlıyor
Kırıyorum aynaları
Hepsinde sensiz ben
Görülen gòrülmeyen
İçimde durulmayan sensizlik...

Bu şiir toplam 527 kez okundu.
15.07.2013 09:07:07

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı