Gümüş Gümüş

Yağmurun Sonu

Bir damla, damla damla sonra yine...
Böyle patavatsızca insanların üzerine yağma.
Henüz yalanlarımız, dolanlarımız hazır değil ıslanmaya.
Saf bir yağmur damlasını kirletebilir bu muamma.

Ele ele veremedikleri için güçsüz değil damlalar,
Düştükleri bedenlerde hastalar.

Çocuk gönüllerde kaldı romantikliğin,
Sonbaharla birlikte düştü kalplerimiz, hırslarımızın kucağına.
Yağma artık ne fayda.
Son trenle birlikte geldi yalnızlıklarımız.
Herkesin bir yalnızlığı var artık, yalnız değiliz.

Yağma damla damla.
Bir zaman gel boğ bizi, içimizdeki insanı boğmadan biz.

E. Gümüş Gümüş.

Bu şiir toplam 434 kez okundu.
12.08.2013 13:09:29

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı