Gül Çetinkaya

MAVİYE DÖNÜYORUM

Merhaba zamansızlıkların adamı ,
Doğumun gibi
Gidişin de çok zamansız oldu ...
Tam ben gidiyordum
Sen girdin içeri
Ve tam ben geldim
Sen bütünüyle gittin
Öyle bir yere gittin ki
Sorsam kimse yanıtlamıyor
Ben de sormuyorum zaten . . .
Biliyorum seni ben bulacağım
Nereye gidersen git
Kelebeklerim hep peşinde . . .
Bak dikkatli ol ,
Kelebeğin fazla ömrü yoktur canım ,
Dayanamaz ki zavallıcık
Dayansa da ömrü yetmez kaçanı kovalamaya. . .
Baharı kış gibi yaşatma onlara ,
Maviyi siyah gösterme !
Bırak ta özgürce dolaşsınlar dünyayı
Hiç olmazsa zamanları yettığince . . .
Belki de benim onlar kadar bile zamanım yok ,
Neyse kaçan kovalanıyor madem ,
Şimdi de sıra bende canım
Kaçıyorum işte ,
Gidiyorum ..
Dönüyorum
Yağmura
Kışa
Maviye dönüyorum . .
Yüzüme bakan sarardın diyor
Bilmiyorlar ki bu sadece görüntü
Aslında ben maviye dönüyorum . . . .
Hem de öyle bir mavi ki
Bu ne gök mavisi
Ne deniz . . .
Ne sen biliyorsun bunu , ne de ben . . .
Dönüyorum işte
Ara bakalım şimdi sen ,
Tak ruhunun kelebeklerini peşime ,
Bul bulabilirsen beni . . .
Hadisene
Bak dedim ya
Kelebekler çabuk ölür
Onlar yaşamdan hızlı şimdi
Bense zamandan hızlıyım . . .
Sadece şunu söylüyorum ,
Dikkat edersen bulursun beni ,
Unutma
Ben
Maviye dönüyorum ! . . .


Gül Çetinkaya

Bu şiir toplam 470 kez okundu.
29.10.2013 12:20:05

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı