şahap KARAMAN

MÜNAFIĞIN ALAMETİ

Allahtan mahrum olunca
Günahlar hoş geldi bana
Hakka muti olamayınca
İt huylular ilişti bana

Gül dalıydım, gül dalı; Dost
Dikenimde vardı, gülümde
Sen dikenim bayrak ettin ah!
Dost yüzlüler gülüştü bana

Dost gördüm, düşman arama
Tuz bastı, kanayan yarama
Hile kattıda harama
Altın dostlar; pullaştı bana

Yalanın söylendiği yer
Caizlik varsa, cevaz der
Hakkımda neler demişler
Dost İhaneti ulaştı bana

Münafık alameti üçtür
Ne namaz, ne haç, ne oruçtur
Torbayı silkmek ‘puşta’ harçtır
Puşt’un İhtirası bulaştı bana

Yarsuad mahkemeye çıkmış
Dostların şahitliği yakmış
Derinden derine ah çekmiş
Dost dediklerim, it'leşti bana




Münafık İslam Dininden bir kapıdan girip diğerinden çıkan nifak anlamına gelir. Türkçesi iki yüzlülüktür. Alameti ise üçtür:
1 konuştuğu zaman yalan söylemek
2-emanete ihanet etmek
3- biriyle küsüştüğü (bozuştuğu)zaman çirkefleşip torbayı silkmek

Bu şiir toplam 568 kez okundu.
20.12.2013 15:58:52

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı