Selma POLAT

YOKLUĞUNDA

Şarkıların pek bir anlamı kalmadı yokluğunda,
Kayboldu hayatın anlamı gidişinle,
Mademki ayrıldık, kalbimde işin ne?
Beni merak et, bir an olsun gel bitişiğime.

Yokluğunda arttı sana karşı hissettiklerim,
Sadece yanımda ol istedim,
Unutamadığım sen değil, izlerindi,
Bir daha uyumak nasip olur mu dizlerinde?

Yalnızca sen varsın hiç okumadığın dizelerimde,
Her şey güzel olur, sen yeter ki bir gel de,
Kalbim ilk günkü gibi sende,
Gel artık, bu cana daha fazla acı verme.

Yokluğunda yok oluyorum her geçen gün,
Gözlerim gülüşüne adeta sürgün,
Sen, benim hiç yaşayamadığım dündün,
Şairin ağlarken, sen başkasına güldün.

Seninleyken bile yoktum sol yanında,
Bunu bildiğim halde, nasıl umutla bakarım yarına?
Geldiğinde, sensizliği yaşamamış sayarım da,
Kalemim kalbimle yarışıyor yokluğunda.

Bitkin düşüyor umutlar gözyaşı yorduğunda,
‘’Unuttum’’ diyorum, sorduklarında,
Mutluluk kaldı söylediklerinde,
Ahımı aldın, yalan sözlerinle.

SELMA POLAT.

Bu şiir toplam 736 kez okundu.
4.01.2014 17:02:13

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı