Selcan KORKMAZ

YANLIZLIK TOHUMLARIM

Beni terketdın
Ellerımı bıraktıktan sonra
Gerıye kalan
Avuclarımdakı yanlızlık tohumlarıydı

Gozyaslarımla suladım hergecen gun
Bıraz daha buyudu yanlızlık avuclarımda
Yavas yavas fılızlendı yaprak verdı yanlızlık
Ama sen hala gıtmedın bendeydın

Yanlızlık buyutdum avuclarımda
Ama bır senı yasatamadım
Kucucuk yuregıme sıgdıramadım sevgını
Cekıp gıtdın benlıgımden vaktı geldıgınde
Durduramadım

Merak etme alıstım artık sensızlıge
Derdımı paylastıgım bırı var artık
Sen gıdınce bana senden arta kalan
Onla aglayıp onla guldugum
Durnmadan senı anlatdıgım
Anlatdıkca agladıgım
Agladıkca buyutup yasatdıgım

İste yanlızlıgım buyudu avuclarımda
Baktıkca ona senı hatırlıyorum
O,sabır,alıskanlık,mutluluk
Meyvelerını bıle vermeye basladı
Ama sen hala yoktun
Tıpkı cekıp gıtdıgın gıbıydı hersey

Bır tek yanlızlıgım buyudu benle bırlıkte
Senden gerıye kalan butun hersey aynıydı
Yollar ıssız agaclar kuru
Ama artık zaman gıtgıde ılerlıyordu
Ne yanlızlıgın tahammulu kaldı nede benım

Ya bır haber ver yada bır gorun artık
Yetdı gayrı yanlızlık yanlızlık canıma

Bu şiir toplam 500 kez okundu.
12.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı