Süleyman SOYDURAN

senden ayrılıyorum

sana hiç gerçekçi gelmeyecek belki de;
ama içinde sen olan tüm fotoğraflarımı yırttım
seninle oan gönlümü ısmarlama aşklara bıraktım,
anlayacağın çok doluyum sana ben bu aralar
seninle kurduğum ve sen dolu cümlelerim de anlamlarını yitirdi bende,onlar da yok artık
ve hiç yapamayacağım şeyi yapıyorum şimdi,
senden ayrılıyorum

çiçeklerden gülü severdim;senin gibi koktuğu ve senin kadar yaşam dolu olduğu için...
seni en çok ağaçlardan akasyaya benzetirdim;
onun kadar yeşil ve en az
onun kadar hakimdin kendine
şimdilerde doluyum sana ta ki dokunsalar ağlayacağım senden ötürü ve ötesi yok artık
boynu bükük duruşum
senin üzerimde bıraktığın o kahrolası karanlığın ve yok olası hasretinden bilirim
çaresi yok ne yapsam olmayacak;
bu bir ayrılık değil bir teselli sadece kendimi,senden ayrılıyorum

ne gülen gözlerimi göreceksin bundan sonra,
ne de sıcacık dediğin ellerimi tutacaksın
benden mahrum olman sana neyi hissettircek onu bilmiyorum;ama seninle olmak sıkar beni artık
seninle olmak ve bir şeyler paylaşmak;
ellerimin kelepçeli halini andırır yüreğimde
ne yapayım bilmiyorum ben şu saatten sonra,
onu da tam olarak bilmiyorum zaten
bildiğim bir şey var o da senden ayrılışım
ve gidişim dönmezcesine

senden ayrılıyorum yeter artık dur demeliyim bu oyuna,
yeter artık çektiklerim
yazık değil mi benden alıp yok ettiğin biricik değerlerime;namusuma ve gururuma
sevmenin anlamını bulamadığım sevgilim sana ne desem bilmiyorum
kelimeler kifayetsiz bu ayrılığa,güneş şahit ve bomboş sokaklar yalnızlığıma arkadaş
gözlerim buğulanıyor şimdi;
ama söylemek zorundayım,
senden ayrılıyorum..

Bu şiir toplam 731 kez okundu.
15.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı