idris Özyol

Seni Bana Kalp Diye Koymuşlar

senin en güzel yerin sensizligin
başka birine hazir oluşun aynalarda
bir gün başka uyanirsam yaninda
ya sen gitmişsin ya ben kaldim
işte o zaman beni otuz yil öldür
otuz yerimden sürgüne gönder
elbet ben nesiyim bu hayatin

ben bu aşkin Semud kavmiyim
ne zaman sana üşüsem
ateşin icadi geri alinir
kim kalir içimizdeki saat dursa
içimdeki saat başka bir gidişin olsa
seni yaşamak beni öldürür
beni öldürdü kendi aklim
benim aklim kimin akli
sen neyimsin benim hiç bitmeyen

seni ban kalp diye koymuşlar
beni sana gidiş hazirligi
gittin işiklar yandi içimde
işiklar söndü içimde gittin
seni gittim ben aynalara bakarken
aynalar seni sürdü ben seni öldüm

Bu şiir toplam 967 kez okundu.
16.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı