M. Sunullah Arısoy

Eyüp

Hiç gitmemiştim, yıllar var Eyüp''e
Dedemin, bilmediğim mezarı Eyüp''tedir
Amcam Eyüp''te oturur
Çocukluğum Eyüp''te geçti benim
Bir Şeyh Efendi hatırlarım daima:
İnce ve solgun yüzlü ihtiyar;
İnce, uzun ve beyaz sakallı!

Evde kalmış yaşlı kızlar hatırlarım
Eyüp gelince aklıma
Öyle bir içine çekiliş, bir garip sessizlik!

Sabah erken uykulu gözlerle
Yine o garip sükun ve mütevekkil eda içinde
Fabrika yolunda kadın, erkek, genç, ihtiyar!
- Kimbilir kimdir, ekmeği düşünmüyorum
Diyen bahtiyar? -

Ve akşamüzeri, aynı kalabalık:
Aynı yorgun adımlar, yorgun ve sessiz
Karanlık yollara doğru, karanlık ve dar!

Garip bir korku hissediyorum:
Yollarında Eyüb''ün, evlerinde...
Allah''a mı yakınlaştım? diyorum;
Allah''a giden yol Eyüp''ten midir,
Nedir?

Evde kalmış yaşlı kızlar hatırlarım;
Öyle bir içine çekiliş, bir garip sessizlik!
Gün batışının hazin akşamları
Ve güvercinler gelir aklıma: bol ve ehli..
Genç işçi kızlar gelir, gizli aşkları gelir,
Küçük çocuğu evde kalmış genç kadınlar
Ve ömrü boyunca fakir, ömrü boyunca çilekeş
- Ama ne heybetli susup da bakışları vardır -
Erkekler!

Eyüp deyince, Allah gelir, ekmek gelir, ölmek
Gelir aklıma!

Bu şiir toplam 752 kez okundu.
20.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı