Mustafa Demirci

Ey Sevgili

Özleminle kurudum, döküldü yapraklarım,
Ruhuma hayat veren baharımsın sevgili.
Nağmesi ah olan inleyişle anarım,
Beni bu ateş ile yakansın ey sevgili.

Ne vuslat, ne ayrılık, sana kandırdı beni,
Yoksa aşkın devası, devamsızlık mı dersin.
İstemem dermanım terketmekse güzeli,
Sen gönül diyarımda sultanımsın sevgili.

Kokladım bir kere güle meylim kalmadı,
Canımı seni buldum cana sevgim kalmadı,
Affeyle cüretimi dilde sözüm kalmadı,
Ben aşkında yok oldum, özümsün ey sevgili

Bu şiir toplam 489 kez okundu.
25.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı