Cuma Soylu

Dünya

Dolandım dürüstçe şu alemi
Yaşarken gördüm öleni
Kişiyi kendinden küçük göreni
Ben yaşarken ölmüşüm dünya

Dünyaya gelmem bir alem
Ne öğrendim k, ne de bilem
Canlı bedenden doğdum
Tahta tabutta giderim

İnsanlar sınıf sınıf ayrılmış
Darbe yemiş dil yarasından yorulmuş
İyi kötü harman olmuş yoğrulmuş
Koca dünya insana da darmış

Ozon tabakası delindi
Bilim adamları bunu da bildi
Soylu radyasyona yenildi
Yaşarken sararmış yaprağa döndü

Bu şiir toplam 579 kez okundu.
26.01.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı