Gürkan Karanfil

BİR TEBESÜM OL

Seni düşünerek sensiz geçen gecelerdi yalnızlık
Mevsimsiz yağan yağmurdu gözlerinden inen
Bir kırıntıydın ilk tanıdığımda hayallerimdeyken
İlk doğan güneştin her sabah penceremin perdesinde


Engine sığmayan yüreğimin her çarpışında
Her günü yeni bir güne bağlar gibi
O masmavi bulutun gökyüzünde ulaşılması güç
Ama imkânsız değildi senin kalbinde

Duygularda yaşatılan bir nefes uzağındaydı adın
Beni de her gece biraz daha sana bağlıyan
Susabilmektir asırlar boyu sesin yankılanırken
İçime giren sevgimi kazıya kazıya yazdığım

Ayrı derelerde akıyor şimdi hayatın bilmecesi
bir sen kaldın yalnızlığın ayrılığın tüten ocağında
birde karanfil kokan hasretin,
elinin yasladığında bıraktığı izde seda

Bu şiir toplam 836 kez okundu.
14.05.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı