HÜLYA YETİŞ

SESSİZ ÇIĞLIK

Bir kadın duruyordu gözleri ağlamaklı,
Belli ki halinden hikayesi çok acıklı
Sordum derdini yavaştan,gözlerime baktı
Gözlerinde hazin bir sevda saklı
Sordukça sordum sustu ama çok akıllı
Aşıktı birine belli,adı göğsünde çakılı
Sanki her şeyi her kez den çok farklı
Bilenler hep bilir ya,sevenler çok haklı
Sözler susmuş,gözler donmuş,kalpler yaralı
Öylece bakıyordu gözlerime esrarlı,esrarlı
Biraz utangaç belli ki edepli,arlı
Karalara bürünmüştü, bence bu yastı
Kim seni bu hale getiren dedim,hemen kalktı
Yine konuşmadı,duydum sessiz çığlıklarını
O da anladı o an tüm olanları
Karşısın da duransa,sadece bir aynaydı

Bu şiir toplam 676 kez okundu.
10.08.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı