Yok imiş arkanda dünyada dostun
Vay benim bahtı gara GARDAŞIM
Bunca sene çekip dökmüşsün yaşın
Vay benim bahtı gara GARDAŞIM
Bir zamanlar köle olup çalıştın
Her zorluğa göğüs gerip alıştın
Olmadın kimseye küs hemen barıştın
Vay benim bahtı gara GARDAŞIM
Yıllar yılı kıtlık kastı kavurdu
Harmanını hazan ile savurdu
Bunca insanları açlıkla vurdu
Vay benim bahtı gara GARDAŞIM
Bilmiyorum neydi feleğin derdi ?
Nereye gittinse ağını gerdi
Senden alıp daim zengine verdi
Vay benim bahtı gara GARDAŞIM
Hevesim kalmadı bahçede GÜL’de
Kendi öz yurdunda ellerin belde
Ne varsa tükenmiş lâl/olmuş dilde
Vay benim bahtı gara GARDAŞIM
Al diye bayram/da giydin karayı
Felek/lede açmısın zaten arayı
Yıllar var/ki saramadın yarayı
Vay benim bahtı gara GARDAŞIM
Bu kötü kaderin doğuştan serde
Yokluk hasret koydu doğduğun yere
Tutuldun,amansız bilinmez derde
Vay benim bahtı gara GARDAŞIM.
DURAK/ım der kötüye düşmesin yolun
Kim bilir kaç/yerden kırarlar kolun
Kaç yerden delinmiş bilmem ki solun
Hani emmin,dayın,dostun GARDAŞIM ?
Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
2011...KOCAELİ
SEVGİLİ DOSTLARIM BU ŞİİRİMİ DUYARLI YÜREKLER İÇİN AFRİKA/DAKİ AÇLIK ÇEKEN KARDEŞLERİMİZİ UNUTMADIĞIMIZI GÖSTERMEK AMACIYLA YAZMIŞ BULUNUYORUM.
ACABA KAÇIMIZ RAMAZAN DOLAYSI İLE AKŞAM İFTAR SORALARIMIZ ÇEŞİTLERLE DOLUP TAŞARKEN BUNLARI BEĞENMEYİP,HANIMINA VEYA ANNESİNE FIRÇA ATANLARINDA,EN AZINDAN BURUN KIVIRANLARIN/DA OLDUĞUNU BİLİYORUM.HİÇ DÜŞÜNDÜNÜZMÜ BU İNSANLARIN BİR LOKMAYA,BİR DAMLA SUYA MUHTAÇ OLDUKLARINI..
YÜREĞİNDE BİR NEBZE MERHAMET DUYGUSU TAŞIYAN DUYARLI DOSTLARIMIZDAN RİCAMIZ ODUR Kİ,ALLAH RIZASI İÇİN FİTRELERİNİZİ BU YIL AFRİKADAKİ AÇLIK ÇEKEN BU İNSANLARA ULAŞTIRAN KURUMLAR ARACILIĞI İLE GÖNDERELEİM.ELBETTE Kİ ELİMİZDEN FAZLA BİRŞEY GELMEZ AMA,BİR CANI KURTARACAK KADAR GÜCÜMÜZÜN YETECEĞİNİ DE UNUTMAYALIM.ŞUNUDA UNUTMAYALIM Kİ BU GÜN ONA YARINSA BİZE..AKILDAN ÇIKARMAYALIM..ULAŞTIRA BİLECEĞİMİZ KURUMLARI SİZLER DAHA İYİ BİLİRSİNİZ ONLARA ULAŞTIRALIM..LÜTFEN...LÜTFEN...