Hep gönlünce sürmez bilesin hayat
Bazan tekerine taş koyan olur
Umut döşeğinde sen keyfince yat
Gün gelir, altına yaş koyan olur.
Geçerken günlerin zevk-u safâda
Bilinmez ne zaman düşersin zora
Bir ömür gidilmez, hep bu kafada
Kesenden on alıp, beş koyan olur.
Yürür mü araba cavlak lastikle
Her baharın sonu kışa dayanır
Er kalkanla hergün tutuş elele
Yoksa rızkın için baş koyan olur.
Çarşıda, pazarda boşa dolaşma
Tut işin ucundan, yardıma koyul
Ne söylersen söyle, haddini aşma
Sonra sepetine boş koyan olur.
Zinhar aç bırakma evini, yarış
Enverim söyle de duyur sesini
Kır şu zincirini; kalk artık çalış
Sanma tencerene aş koyan olur...
13.03.2012
Fatih-İST.
Enver Özçağlayan
| Okunma Sayısı : 229 Tarih : 25.10.2013 |
 (0)
|
