devrim esmer

gurbete düştü yolum

gurbete düştü yolum
ne elleri tanırım ne dağı ne taşı
kaldım şu gutbette bir başıma
nasıl soğuk bu gurbetin geceleri
nerden geldim şu gurbete bende bilmem
kimi arar kimi sorarım bilmem
düştüm yollara yol bilmem yolak bilmem
felek düşürdün yine beni şu gurbetin yollarına
bir kuş olsam uçup gitsem şu yaban ellerden
yine bugünde akşam oldu güneş battı
hava karardı yağmu''mu yağacak karmı yağacak bilmem
üşüyor yüreyim titriyor ellerim
hasretim bir sıcak yuvaya
hasretim inan bir tas çorbaya
yarim yok gideyim yanına sarılayım boynuna
için için ağlayıp dökeyim göz yaşlarımı bir yar uğruna
ne yar var ne sevdiyim var
bende hasretim aşka sevgiye
kalbim çarpar dilim susar şiir söylemez ..

Devrim Esmer

Bu şiir toplam 418 kez okundu.
10.01.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı