Erdinç Sert

Seninle AŞK...

Hiç beklemediğim anda vurdun beni,
O yalan dolu bakışlarınla.
Gözlerime bak dediğimde;
Neden diye sormuştun hani.
Özledim seni demiştim ya! ..
Gözlerine baktığımda
Kaçırdın hep gözlerini.
İşte o zaman anlamıştım,
Artık beni sevmediğini.

Hiç beklemediğim anda vurdun beni.
Yaraladın,
Suçu seni sevmek olan yüreğimi.
Dilin sussada
Gözlerinden belliydi gizlediklerin.
Artık ben değil,
Sanki başkasıydı özlediklerin.
Olsun…
Ben seni kuruyan bir filizken;
Tomurcuk veren bir gül dalına
Döndürdüm.
Sen beni;
Gözlerine bakarken öldürdün.

Hiç beklemediğim anda vurdun beni.
Tüm hücrelerimi sarmışken aşkın.
Yüreğimdeki tahtımda
Sevdamla taçlandırdım ben seni.
İçimdeki karanlık gökyüzüne verdim,
Gözlerinin rengini.

Hiç beklemediğim anda vurdun beni.
Bilmiyorum kaç yıl oldu sevdiğim.
Tek bildiğim;
Seninle AŞK
En güzeliydi yaşadığım günlerimin.

Hiç beklemediğim anda vurdun beni.
Kırılası ellerin uzanmasaydı hiç ellerime.
Kör olası gözlerin,
Bakmasaydı hiç ağlayarak gözlerime.
Kandırmasaydı beni yalancı öpücüklerin.
Hiç olmasaydı o şeytanca gülücüklerin.

Hiç beklemediğim anda vurdun beni.
Sahte gözyaşların yaraladı hep beni.
Şefkatle uzattım ben sana ellerimi.
Bilseydim;
Söküp atmazmıydım o utanmaz yüzüne;
Seninle doldurduğum,bomboş yüreğimi.

Hiç beklemediğim anda vurdun beni.
Lanetlerin en büyüğü düşsün
O gurursuz dik başına.
Onursuz sahte yüreğin Mahkum olsun,
Sen yaşadıkca vicdanına…


Erdinç Sert

Bu şiir toplam 511 kez okundu.
21.07.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı