Mehmet Tekeci

Su

Ateş yandı alevlendi sinesi tutuştu su
Bazen hayy dedi, bazen hu; yad ele savurdu su

Yandı, yok oldu sırrında,ötelerde kayboldu
Yaktı var etti can verdi,hasretle kavurdu su

Damla olduğunda dindi, sonra yokta kayboldu
Çağladı aktı ummana, günleri devirdi su

Kirlendi; kendi paklandı,günahlardan arındı
Siyahlar giydi, siyahı beyaza çevirdi su

Kor gibi yanınca her dem, aslına sırdaş oldu
Anlattığında cananı gönülden överdi su

Haykırınca alev alev, akınca şerha şerha
Mazisini hatırlayıp başını döverdi su

Sende hasret bende şeb-i aruzdur son nefeste
Vuslatı beklemek yaktı,manada ağırdı su

Kor ateş har olup yanar Hak katına erince
Kainata müjde verir yağmurla yağardı su

Toprağa her değdiğinde adı nimet olurdu
Ateşiyle başak verir seherde doğardı su

Damlasıyla güle değer cihana gül sunardı
Bülbüle gönlünü açar cihana değerdi su

Mezarımın üzerine şefkat olup değince
Yaratana teslim olur başını eğerdi su

Bu şiir toplam 645 kez okundu.
18.01.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı