Gülsen BALCI (normall)

ANNE HEP ORDA KALSAYDIM

Hayat ne garip bir rüyadayım
gıden bir yolun ortasındayım
düşündümde bu yolun ılk yıllarını
cocukluk yıllarım beş yaşındayım

beş yaşında şarkıları söylerken
annem pembe yeleğimi örerken
benim güzel kızım dıye severken
hep orda kalsaydımda uyanmasaydım

bahce içinde anneme bakarken
küçük kardeşimi beşikte sallarken
yağan yağmurlara camdan bakarken
dızınde yatsaydımda uyanmasaydım

yaş yedi olunca okul başlamış
annem sabah öpmüşde uyandırmiş
okula yollamış elde sallamış
son bir daha kalsaydımda sarılsaydım

ah çoçukluğum koptu ogünde
başladı büyüklük yaşım yedide
gülemedim bir yanım eksiktide
o güzel duygular kaldı geçmişte

duygular sel olur gözlerden akar
her zaman dünyaya bir başka bakar
görünür dişleri kahkaha gibi
gözlerim anlatır hüzünlü bakar
4.3.1985

Bu şiir toplam 755 kez okundu.
5.01.2009 02:00:03

• Yorumlar
• Yorum Yaz