Kadir KARAMAN (karaman)

AFFEDEMEM

Yangın topraklar yağmura
İçmiş içmişte, doymamış
Duyduğum, sevgiyi ona
Ferhat Şirin’e duymamış.

İçim buruk, aşkım yarım
Nasıl olmasın efkarım
Sevdiğiyle tek ben varım
Bir yastığa baş koymamış.

Şimşek göklerle sevişir
Meyve sabırla erişir
Solmadan gülümü devşir
Dedim yâre, hiç duymamış.

Öyle güzel olmasaydı
Yüreğime dolmasaydı
Keşke aklım almasaydı
Öldürdü, güya kıymamış.

Deli oldum, aldırmadı
Düştüm, tutup kaldırmadı
Ağlattı bir güldürmedi
Feryatlarımdan aymamış.

Yaptığı canıma yetti
Ne kötülük varsa etti
Habersiz çekti de gitti
Odur aktine uymamış.

Hep yüreğimde uyuttum
Zehir lokma derdi, yuttum
Demiş o da kim, unuttum
Adam yerine koymamış.

Ayaklarına sarıldım
Umursamadı, darıldım
Affedemem, çok kırıldım
Sevdâmı makbul saymamış.

29/01/02

Bu şiir toplam 615 kez okundu.
26.01.2009 13:51:15

• Yorumlar
• Yorum Yaz