ahmet doğru (ahmet21)

Gün Gelir

1
Gün gelir bu acı da biter
Gün gelecek yüzüm yine gülecek
Gün gelecek yıkılacak çürük kaleler
Mekanlar
Günlerin mahsumluğu bana kalacak
Diye kendimi avutuyordum
Direniyordum
İnadına
Yaşamaya
Yaşatılmamın anlamını arayarak
Direniyordum
Tüm acılarıma
Ruhumu ve bedenimi saran sıkıntılara
İnat
Yaşıyordum

2
Aşk yine kapımı çaldı
Beni buhrandan uzaklaştırmak için
Aşkın saflığı bedenimi sardı
Aşk yine kapımı çalıyor
Ama ben yorgunum argınım hayattan bıkmış viran haldeyim
Zorlu bir yoldan döneli daha birkaç ay oldu
Ölümden dönüşlerimin üzerinden henüz yıl geçmedi
Henüz yaşanılanların yaraları iyileşmedi
Yaralarım kabuk bağlamadı
Aşka kapalıyım sevgiye mesafeliyim
Dönüşümde istediklerime ulaşamadım
Diye yüzüm asık gülmüyor
Gülemiyor.

3
Seni seviyorum
Gözlerindeki mahsumluğa takılıp kalıyorum
Gözlerimi senden uzaklaştırmaya çabalasam da
An gelip takılıyorum gözlerindeki özlemlerine
Ve son kez sevmenin verdiği korkuyla
Seni seviyorum.


Ahmet Doğru

Bu şiir toplam 532 kez okundu.
7.06.2007 11:35:23

• Yorumlar
• Yorum Yaz