adem başdar (adembasdar)

Karıncanın gözünden AŞK

Karıncanın gözünden AŞK
Bir fotoğrafa baktım yine.
İçinde yıldızlar ve ay olan fotoğrafa.
Bir de karıncanın gözünden gördüm dünyayı.
Yağmur damlalarının yok ediciliğini örgendim yine.


Benden kaçan bulut oldun zaman zaman.
Bende kovalayan rüzgâr oldum her zaman.
Sen yine karanlığı aydınlattığın zaman.
Küçük masum bir tırtıl oldum bir an.
Her zaman ölme tehlikesi olan.


Şimdi gel gel de tut elimi.
Gel! Sesime gel ver elini.
Gel! Bu yüce dağa ortak et yüreğini.
Gel! Gel de göster o kadife sesini.

Koşarak kaçtım dünyandan.
Sessizce ufka karıştım ardından.
Seni seviyorum diyemeden gittim dünyadan.
Sana elveda diyemeden göç ettim dünyadan.
Adem BAŞDAR

Bu şiir toplam 766 kez okundu.
11.07.2007 22:27:00

• Yorumlar
• Yorum Yaz