Oz Ka (ozka19)

AKLIMIN İPİ SENSİZ

AKLIMIN İPİ SENSİZ

Bu şehrin yetim sokakları sensiz uzanmaz kapıma
Terine sızar mor bakışım, bedenim buz üstü kor...

Demdir saatleri zulmünde hasretin
Kara bozuk bir geceyi tenime vurur
Yağar ellerine pimi çekik hıçkırığım

Mutluluk bir sıladır sıyrılır ellerimden
Öncesiz ve sonrasız bir yar, düş düş bitmez,
Sızar çığlığım
Çek çek geçmez soluğu sabrımın

Kırar köklerini sensizken yarım aklım
Gözlerimde bir ceylanın bakışı
Çeyiz sandığımda bohçalanmış her anı
Gülümseyişin vurur yüzüme köşelerden

Yetmez ki “Hep sendeyim” deyişin
Özlem ile boy verir de kızıla
Vuslata devrialem satır satır yüreğim.

Yırtar sesi ileson tren de geceyi
Göğsünde sevincine yaslıdır başım
Uçurtma uçurmak kadar hür
Elim denizi tutar yelkenliye sarılı
Kızıl bir şafak akar şakaklarımdan

Ellerin şifa olur gezer yaram üstünde
Sesin soluk soluk dua gibi yüzümde
Tuzaklardan koruyan yol olur da ömrüme
Uyanır ak uykudan kışa dönmüş baharım

Takarım göğüsüme yalın kılıç cesaret
Ay kanar da gözümden uzar minare gibi
Bir şarkı manzarası siner göğe göğünden
Ömrümden ömürüne iner bütün evetler

Sensiz donar, sensiz kül siner yüzümün rengine
Boy verir sensiz kürek yalnızlığım
Düşerim en bıçkın uçurumları sensiz..
Sar yüreğini yüreğime, tut ucundan sensiz kaçkın aklımın...

Zaman kavuşmalara aç!
Zamanı vuslata doyurmak lazım
Sensiz isem bırak, bırak varsın unutulsun adım!

4.7.2007, Öznur KARAYUMAK

Bu şiir toplam 673 kez okundu.
14.07.2007 03:27:41

• Yorumlar
• Yorum Yaz