murat ULU (benadam)

Şerefine

Her gün seni koydum içtiğim kadehe
şerefine demek isterdim;
Şerefine diye içtiğim kadeh şerefsizliğinin karşısında kırıldı.
Hep aynı hikayeyi yasasa da bu üzerimdeki ruhum,
Celladın olucak bir gün
Sanma aşkım yalandı
Gidişin, gidişin be güzelim
Öyle yaraladı ki bu bedeni..

Belki bir hayat vericektim sana,
Belkide yüreğimi ortaya koyup yüreğimi değdircektim ellerine..

Yaşamdan en büyük kaybı seni içerken yaşadım beki
ölümüm ondan değil de
her gün gelmeyişin ciğerimden birer parça kopardı.

Şimdi gelme diyorum
Ne kaldı sana verebiliceğim
yüreğimi gidişinin ardındaki gözyaşlarımla yok ettim.
Ciğerlerimi içkime armağan ettim.

Belki senin verebilecek çok şeyin olabilirde,
Artık kanmıyorum vaadlerine,

Özlemiyorda değilim hani o gözlerini
Onları bile kendin gibi şerefsiz yapmıssın ya
Artık bana bir garip bakıyorlar ya
vuruluyorum neden bana saklamadın diye gözyaşlarını...

Murat ULU "Şerefine"

Bu şiir toplam 504 kez okundu.
14.01.2012 03:48:53

• Yorumlar
• Yorum Yaz