gül kara melek (kara melek)

AĞIRLAŞTI TENLERİMİZ...

Hırçınlığın pençesindeyim.
Deli deli rüzgarlar gibi dünlerim.
Esemedim esemedik yağmurlar yağdı ağırlaştı tenlerimiz gidemedik yarınlara.
Bulut olamadım süzülemedim bu şehrin üstünde.
Çocukluğumdan gelen tatlı saçmalıklarım bırakıp gittiler.
Bi şeyler kaldı içimde öyle derin ki sana bile yasaklar koydum ulaşama hiç o acılara yanmasın seninde canın.
Bazen zehirli sarmaşıklar sarıyor o kıyamadığın tenimi.
Gül kokuyor dediğin bu can ağlıyor bazen için için.
Yaşamayı senle sevdiğim gündeyim bir adım daha atmıyorum.
Öyle güzel ki burası bir masalın içinde gibiyim hani o tatlı sonu var ya onu bekliyorum.
O çok sevdğim papatyadan taçlar yapmıssın bana,
Her yerde kırmızı güller git desende gitmem burdan.
Yalan dünyadayız masallar diyarında,
Bu defa bulut olucam süzülicem nefes aldiğin şehrin üstünde.
Nefesini derin derin çekicem içime.
Bu defa rüzgarı beklemicem ben esicem aşkın kollarına.
bu defa gül kokucak aşk....

Bu şiir toplam 533 kez okundu.
12.05.2013 15:47:55

• Yorumlar
• Yorum Yaz