gül kara melek (kara melek)

Biraz beyaz biraz mavi..

Hüzünlerim gidiyor gelişini görünce,
Yanıma gelmeden kokun doluyor içime,
Dudakların yüzünde büyürken unutuyorum kendimi.
İşte ellerin gözlerine bakınca dokunamadım, kıyamadım sıktım avuçlarımı,
Saf yaşıyorum sana dair her şeyi.
Öyle özledim ki çekip geliyorum bırakıyorum senden başkasını,
Beklerken güzel sesini, denizin vuruşunu izliyorum biraz beyaz biraz mavi insan yanındayken de özler mi?
Konuştuğum kelimelerin çokluğuna sığdırıyorum hasretliklerimi.
Suskun kalamıyorum, kıskançlığın ardına saklanmış sevdam.
Her kıskançlığım da seviyorum diye haykırıyorum.
Sevdam öyle derin ki lafların arasına dolamıyorum.
Sandıkta saklı çeyiz gibi arada çıkarıyorum sevdamı güneşe dokundurup, yine saklıyorum.
Islatmıyorum tenini giderken bile gülücükleri mi bırakıyorum .
Ayrılığın saati gelince gülümserken duruluyor içim.
Hani o son bakışın var ya o bakışın erken ölmemek için dualar ettiriyor bana,
Bırakamam ardımda o gözleri bir başkası bakar diye korkarım.
Ama sen hayatımdasın sen hayatsın.
Seni kimlerden sakınnacağımı şasırmış şaşkın düşüncelerdeyim.
Aklımda rüzgarlar boğuluyor.
Ah tutayım ellerini şimdi ama dur kıyamam ki...
Ben üşüyorum sen sıcak bedenimi sarmış varlığın..
Sarhoşum şimdi kandırdım hüzünleri.
Yüreğini almaya geldim hadi gidelim demeye geldim ..
Ama diyemedim..
Yokluğunu düşünmek ne zor, özlemek bir şeylerin bedeli gibi,
Akşamın şu saati dokunmayın sevdiğime,
Dokunmayın sol yanıma,
Bu gece mutlu uyuyayım bu gece mutlu uyu.
Rüyalarda demlenelim ayrıldığımız yerde kalalım.
Bir gün değil her gün yeniden doğalım..

Bu şiir toplam 489 kez okundu.
28.11.2013 21:54:59

• Yorumlar
• Yorum Yaz