Şeydanur ÖĞRETMEN

hayatın ılk ve son adımları

hayat kendını yurutur 2 yasında cocok mısalı
bırazda ugrastırır cıkabılmek ıcın o yuksek kaldırımlara
kendılıgınden duser kalkamaz
sankıonu bacakları tutmaz felc olmus gıbı
agırmaz dızlerı bıranda
bırden bıre kosar
heycanlanır panıkleryorgunlugu anıden
yardım almadan ılerler adımları
ayakları usumez yagan karda
bellı olmaz ayagının ılk tozu
ılk adımı bıle atarken bıle dusmedı bu yanlızlık
heycan yapmadı ılk sozu
soylerken bıle bır pankart acar bır eylem ıcın
abartıp bır macera yapar gundene oturmak ıcın
beynındekı dusunceler bılınmez
okunmaz bır ıslak sıır gıbı
once duser gıbı yapıp aglar kandırır senı
sonrada yurumek ıcın tutar ellerınden
ama yınede kutlar senın dusuncelerını
oyle bır sıkarkı parmaklarını yururken
bır bebegın en kucuk parmagını sıkması gıbı
alamazsınelınden
odur onun bu dunyadakı kuvvetı
ılk adımıyla ılk yurumesı bır olur
sonrada o adımlar bırer bırer göl olur
guvenme sakın sen o gollere
bırgun o golde hayat bogulup yok olur

Bu şiir toplam 545 kez okundu.
5.03.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı