hakan sivrioğlu

gariplere

alıp da başımı gezemediğim karanlıklar
derdimi yoğurup bıraktı geceye
özlem pınarından
kana kana içtiğim ayrılıklar
bir başka mana ikliminde
derviş kılığındalar


ne saadet yedi iklimde yaşamak tutkuyu
ne hoş kora değmeden
ateşe atılmadan yanmak
ne güzel
merhamet çınarı Yakup babamız gibi
gelecek Yusufların derdiyle oyalanmak

eteğine tutunduğum bu aşk
bir damla göz yaşıyla yoğurdu fikrimi
ömür süzgecinden arıttığım bu yürek
en derinlerde yeniden çağlıyor şimdi...

Bu şiir toplam 731 kez okundu.
1.04.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı