Nurullah ÖZKILIÇ

DUVAKTA GÖRDÜM

Şehit mezarına hasretle baktım,
Albayrak içinde toprakta gördüm,
Fatiha okuyup meşale yaktım,
Sararmış gül benzi yaprakta gördüm.

Bir gül gibi baktım kokladım durdum,
Canımdan bir parça hülyalar kurdum,
Şehit oldu, başım taşlara vurdum,
Solgun bedenini yatakta gördüm.

Balam nenni deyip helal süt verdim,
Her bahçeden deste deste gül derdim,
Şehit sevabına böylece erdim,
Göklere uçmuştu burakta gördüm.

Meğer gezer imiş ecel peşinde,
Ayrılık şerbeti içmiş düşünde,
Aslan gibi Mehmet civan yaşında,
Murada ermeden duvakta gördüm.

Kurudu bağlarım soldu çimenim,
Kırıldı kanadım yoktur dermanım,
Can verdi cephede nazlı fidanım,
Allah Allah derken ufukta gördüm,

Artık bundan böyle kalmadı tadım,
Göklere çıkmıştı benim feryadım,
Taptaze bir güldü canım evladım,
Alkanlar içinde kucakta gördüm.

Bir tabut getirdi dostu kardeşi,
Böyle bir acının bulunmaz eşi,
Battı evimizin doğan güneşi,
Nur yüzü ay olmuş bayrakta gördüm.

Melek gibi uçtu kutlu cennete,
Allah’tan kavuştu büyük devlete,
Hiçbir insan ermez böyle nimete,
Tebessüm eyledi yanakta gördüm.

Kahraman şehidim Türkün aslanı,
Kanıyla suladı cennet vatanı,
Fakir Nurullahın derdi dermanı,
Gönül bahçesinde başakta gördüm.

(Gülün Kırmızı Dudağı)

Bu şiir toplam 663 kez okundu.
20.08.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı