Nurullah ÖZKILIÇ

Al KANA DÖNDÜ

Yine efkârlandı bu deli gönül,
Aktı gözyaşlarım ummana döndü.
Güle âşık oldu yandı da bülbül,
Dolaştı dikene al kana döndü.

Yıllardır gülmedim kara bağladım,
Derdimi ummana döktüm ağladım,
Gözyaşlarım aktı matem çağladım,
Karardı gözlerim zindana döndü.

Şeyda bülbül oldum güle takıldım,
Derdime ağladım yandım yakıldım,
Çok tabibe lokman diye bakıldım,
Ne çare bulunmaz dermana döndü.

Derdim kat kat yaram derin sızılar,
Yazılmış kaderim kara yazılar,
Halime ağladı körpe kuzular,
Yıkıldı evimiz virana döndü.

Bu delibaşımı taşlara vurdum,
Nice yıllar gezdim eğlendim durdum,
Fani dünya için hülyalar kurdum,
Ölüm geldi çattı hicrana döndü.

Fakir Nurullah’ ım yüreğim yanar,
Göz göz oldu yaram durmadan kanar,
Uzanmış yatıyor ulu bir çınar,
Şehit oldu balam ulu bir çınar.
Al kana bölenmiş kurbana döndü.

Gönül Tezgâhı)

Bu şiir toplam 712 kez okundu.
20.08.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı