Fatih Öztoprak

Sen Benim

Yağmurumsun deyip de sarmam seni..
Ne de günışığımsın..
Beni dipsiz yalnızlıklara iten sen!
Diyemem ki; sen benim en çıkmazımsın..

Gecelerde yorganım olmaz sevdan!
Ben senden yana sevgi tadamadım..
Bilmiyorum; sevmek ne demek sende?
Bilemem ki; sen benim en olmazımsın..

Gülüyorsun rüyalarda beni sevmişçesine..
İnanmak istiyorum sanki yeni öğrenircesine..
Ne mümkün ki; sen bu gönülde barınasın?!
Sen çaresizliksin bende; sen benim en ulaşılmazımsın..

Ağlamak var bende yana yakıla..
Bir de düşlerin aklımda..
Elimde bir asa; kovuyorum seni bu gönül bahçesinden!
Olmuyor ki yapamıyorum; sen benim kıyamadığımsın..

Bugün seni unutmaya and içtim; ya da öyle sandım..
Dağlardan kopup geldim yollarına; taşlarım kadar sözler saydım..
İnanmazsın, bilmezsin..bana karşı gülümsemezsin!
İşte bundan gocunurum; sen benim gülücüğüm* değilsin!

*Efendimiz Hz. Muhammed (sav), eşi Hz. Aişe (ra)''e gülücüğüm diye hitab ederdi.
Ben de dilerim ki bir gün Rabb-i Teala karşıma benim gülücüğümü çıkartsın İnşaAllah..

Bu şiir toplam 614 kez okundu.
5.10.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı