Cengiz KAHRAMAN

LANETLENMİŞ SAHİLİN KUTSANMIŞ İKİ MARTISI

kimseye söyleyemedim seni özledim
bahsettiğim sahildeydim kaçarcasına yakamozlar
kimseye söylemedim seni özledim

pamuksu ellerini öpemediğim dudaklarını
sıcaklığını bahsettiğim gerçek yanını
kimseye söz edemedim seni özledim

bilmiyorum perçin yedim suratlarıma
kan her tarafım saçlarım dudaklarım
kimseye söyleyemedim seni çok özledim

haykırışlarımın çaresiz oluşunu bedenime ßağlıyorum
arzuların içinde kayboldum
bahsedemedim seni sevdiğimi ama seni çok özledim...

uzundu yollarım gittikçe uzaklaşıyordum yollardan
gidiyordum yeni filizlenmiş gül tomurcukları papatya yapraklarını anlatırdı
biliyormusun kimseye ßahsedemedim seni çok özledim...

hiç bir şey eskisi gibi değildi artık
biliyordum zorunda olmadığın bir filmin ßaş rol oyuncusuydun
ama her şey bir yana seni çok özledim...

önemi yok tüm kelimelerimin bir gün hak ettiğin yerde olucağını biliyorum
önemide yok hayal kırıklığımın ben hatalı yaratıldım
ama her şey bir yana seni gerçekten çok özledim

sesindeki titrek tonları
o sessiz gülüşlerini karşımdaki suskun kalp hırsızını
ama sadece bunu diyebilirim seni çok özledim...

uzadıkça uzar yazdıklarım
her gece seni düşlüyorum biliyormusun
ama bilmiyorsun seni çok özledim...

Sahipsiz sahilin bir kaç martısı olabilirdik.
Aç olurduk ßelki ßelkide kaygılarımız rahat vermezdi.
ama bilmiyordun Seni Çok seviyordum...

Bu şiir toplam 631 kez okundu.
29.03.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı