mazlum çiçekli

nescafe bile 3ü bi arada ben hala yanlızım

yanımda kimse olmadıgı için yalnız degilim
yalnız oldugumu söliyecek kimse olmadıgı için yalnızım
içimdeki hasretin yine rüzgarla döndü dolaştı
yine vurdu gözlerin göz yaşlarıma karıştı

gece yorulmuş oturur baş ucumda
yalnızlıksa uyuya kalmış yatağımda
gözyaşlarım bir arkadaştan ödünç
ağlayıp geri verecegim

kalemim hıçkıra hıçkıra haykırır kağıda
Sözün bittiği yerde,
Sessizliğin can damarından boşalan,
Sıcak kan gibidir yalnızlık

Bu şiir toplam 711 kez okundu.
28.10.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı