Kemal Demir

hüzün

Her şey bir sevinç ya da öldürmeye çalışılabilen bir hüzün
Çalınan kapı hep aynı kapı, ses hep aynı ses
Sonsuz kederler içinde geçer gideriz
Yorgun sabahları yaşıyoruz, üstümüze yağan hep hüzün

Birlikte yaşamaktan vazgeçemediğimizde, hüzün
Bir imkansızlıkta buluştuk sonra yine hüzün
Bir aşkın, bir tutkunun izleri
Sonsuzluğumuzda yaşarken, geriye kalan hep hüzün

Delicesine sarhoş olup sokaklarda şarkılar söylesem
Anlatılmamış insandan, yaşanmamış sevdalardan
Eski ,yıkık bir küskünlüğü hatırlarsın
Sonra avuç dolusu hüzün

Sevgim, imkansızlığımda anlatabildiğim
Seninle paylaşmak istediğim gecelerde
Kendimizden, kendimize kaçarken
Geriye kalan hep, bir yığın hüzün

Başkasına anlatılmak istenen kırgınlıklarda
Belli belirsiz bir gecede adına sevdalarda
Gizli, çok gizli pişmanlıklarda
Geriye kalan hep, bir yığın hüzün.



Kemal DEMİR
Aydın Süleyman Demirel Anadolu Lisesi
Edebiyat Öğretmeni



11.10.2004

Bu şiir toplam 502 kez okundu.
10.11.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı