ERTUĞRUL ERDÖNMEZ

ÂLEM DUYSUN

GÖNÜL DUVAR DEĞİLKİ KİREÇ VURUP KAPADAYIM
DAĞLAR ARDINDA DEĞİLSİN AŞIP SANA ULAŞAYIM
ÇEVREN FAZLA GENİŞ DEĞİL PİSKOPATLA UĞRAŞAYIM
FAZLA AKLIN YOKKİ ZATEN ONUDA ZORLA BEN ALAYIM

YÜRÜYÜŞÜN SANKİ AKTİRS MODEL GİBİ KIVIRTIRSIN
BİRAZ ALTTAN ALIP BİR YÜZ VERSEK ORANI BURANI OYNATIRSIN
SANKİ BÜYÜK BİR İŞ YAPTIN UTANMADAN SIRITIRSIN
BİRDE BANA KONUŞ DESEM ANINDADA SAPITIRSIN


PANTOLON DÜŞÜK SAÇLAR ŞEKİL KİME İŞVE YAPIYOSUN
BİR SİGARA BİRDE TESBİH KİME RACON KESİYOSUN
ÂLEM SANA DAR GELİYOR LODOS GİBİ ESİYOSUN
MADEM MERTSİN ÂLEMCİSİN YILANDANDA KORKUYOSUN

ET KİLO YAPAR LAKİN AĞIR OLMAZSIN
YABAN GÜLÜ DEĞİLSİN SENDE SOLARSIN
HERKESİN BİR KÜMESİ VAR
ARTIK ANLA SENDE ONDANSIN



ERTUĞRUL ERDÖNMEZ

Bu şiir toplam 514 kez okundu.
28.07.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı