her saniye
kaynağını çoğaltarak
acı su oluyor utanç
yüreklerimizi yakıp
çiçeklerimizi çürütüyor da
yüzüm taşlar altında kalıyor
sen
kokuşmuş ruhunu öneriyorsun sabaha
gün ağarıyor
harflerinde kalıyorsun sözcüklerin
üstelik
beynini tüketen çıbanlarından
irinler akıtıyorsun güne
seni siliyorum yaşamımdan
yeniden tanışmak istiyorum
o direngen yüzümle
yola koyuluyorum
dünya yurdum oluyor
bütün taşları kaldırıyorum tek tek
o karşı yüzümü arıyorum
o aydınlık yüzümü
eski bir aynada kalmıştır belki
yüreğim ah yüreğim
yüreğim yol yorgunu
Puanınız kaydedildi.
Kayıt ol
Giriş Yap
Şiir
Üyelerce Eklenen Şiirler
Editörce Eklenen Şairler
Rastgele Şiir
Sesli Şiir
Favori Sesli Şiir Listesi
Serbest Kürsü
Usta Şairler
Enler
En Çok Okunan Şiirler
En Son Eklenen Şiirler
En Son Yorum Yapılan Şiirler
Forum
Şiir Ekle
MENÜLER