İsmail Cica

balagözlüm.

umudun yitmiş besbelli
balagözlü unutma umutlar bitmez
sen hiç bensiz mey içtin mi geceleri
hiç üçübeşi düşünüp kahrettin mi hiç
ben ettim de ne oldu sahi

uludağlar başında elleri bağlı kaldın mı hiç
için için ağladın mı aşk için
umutlar hep ufuklarda biterken içini çekerek ağladın mı
bir de erkekler ağlamaz derler ağlar hem de bal gibi
ahlatlar bile sakınmadı buyurladı yemişlerini
engerekler bile dolandı çevremde ama ısırmadı hiç biri

acınmak istemem hele sevdiklerimden isterse deli desinler
var mı hacet dillendirmeye böyle aşklar delirtmez mi
özlemini çektim böyle ortamlarda bile
bala gözlerini hiç unuttu mu sanırsın kara gözlerini
bizim ellerde severse delikanlılar böyle sever ırsîdir
ve sonra hiç düşürmedim seni zerre kadar hüçrelerimden
katıksız soframa davet ettim kaç kerreler gelmedin
yumdum gözlerimi meydan okudum sokağınızın çıkmazında

gık bile deyemediler şeref saydım senin için ölmeyi
bilmem ki değer miydi aldırma aldırsan da farkeder mi ki
balagözlüm sen ilkaşkımdın benim sende öğrendim sevmeyi
burada keselim korkarım adını sakladım zaten söylemedim
sonra seni ve de beni haydi bende kalsın kötüye yormasınlar
27.10.1993.Nazilli

Bu şiir toplam 383 kez okundu.
26.02.2013 09:51:42

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı