Bülent Tüsen

Çıplak Kamplar

Bir kent daha deliniyor
bir kent daha sığınıyor
kalbine
ruhun
keder
kopuyor
aç
mevzilerinde
geziniyor
köpekler
sus
pus
payı
ödetiliyor
aç
çıplaklara
kamplar
insan ve hüzün deposu
nereye akıtılacak bunca keder tuzu
kokuyor çıplak karamsar ruhtaki san kıvılcımları
itiliyor vücutlar
haz günah yakınıyor uzaklar

Bu şiir toplam 394 kez okundu.
1.02.2014 16:26:08

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı