Hilmi Şahballı

Ağlıyor

Suçsuz yere bir hücreye atıldım
Kırıldı kalemler ferman ağlıyor
Kendi dostlarımca taşa tutuldum
Bendeki dertlere derman ağlıyor

Malımı mülkümü ettiler tapu
Sonunda yüzüme kapandı kapı
Kendinden olunca baltanın sapı
Toprak sancılandı orman ağlıyor

Aşıklar çalardı yanık sazları
Şahballı ordaydı bahar yazları
Yaylada yas tutmuş yörük kızları
Çıkrık boynun bükmüş kirmet ağlıyor

Bu şiir toplam 654 kez okundu.
15.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı