tolga namli
TOPRAKLARI SOLUMAK
Bir özlemdir,
Kafkas dağlarının karında yürümek,
Ti-yen şan dağlarının eteklerinde özgürlüğe susamak..
Hani dinlersin ya sevda hikayelerini, Anadolu’nun köy kahvehanelerinde,
Çoban kavalından süzülen Fatma’m kokulu nağmeleri…
Buruk yüklü vakittir,
Akan gözyaşlarını soydaş diye yüreğine serpmek…
Yüreğinde hissedersin ya,
Azerbaycanda söylenen ceylan türküsünü,
Bir o kadar da sarı gelin’i…
İçinin ürperişidir,
Kanla yoğrulmuş toprakların üzerinde yürümek,
Boğazda durup şehit naraları dinlemek…
Acıkmaktır haline,
Güneşin çıplak ettiği vakit,
Simit satan çocuğun çatlamış ellerine
Ve asker uğurlayan ananın solmuş tülbentine…
Daha on sekizinde torunlarını sevmeye susamaktır,
Kalabalıkların içinde yalnızlık hissettiğin vakit…
Titrerdim,
Sabah vakti,uysallaşmış şehrin semalarında
Ezan seslerinin karışık yankısını duyunca…
İzlerdim,
Puslu gecelere inat edercesine,
Güneşin aydınlığını yaymasını…
Ve uyumaya çalışırdım,
Bu düşlerden sonra,
Bütün pisliklerden uzak kaldığımı düşünerek…
Bu şiir toplam 659 kez okundu.
5.10.2007