Kubilay Seyfi (kalelikubi)
Eğer Tutmamışsa Aşkın Mayası Cezbeylemezdi Gözlerinin Karası
Gün doğar şafak söker bir yeni heyecan kaplar bedenimi
Hiç olmayan tebessüm belirir yüzümde
Sorarım kendime bu değişim sevgiden mi?
Sonra aynanın karşısında cevabını ararım sevgiyse bu neremde?
Hiç sevemediğim mekanlardan geçerim
Gitmediğim mekanlara giderim
Kalemi dahi bir neşeyle tutarım
Her yalana her hileye o günden beri hep kanarım
Sarhoş olmak gibi bir şey olmalı bende olan
Etrafım nasıl olsa hep yalan dolan
Sanırım sendeydi her şeyin aslı olan
Konuştukça,bakıştıkça,bakışıp da gülüştükçe,sanki kandın damarlarıma dolan
Mantıklıydın,mülayimdin,ürkektin mum ışığı gibi
Sorun istemedin mutluluk şerbetinden içirdin sanki bir melek gibi
Her şey rengine bürünüyordu siyah beyaz iken
Evet en yüce duyguları yaşıyorum sen yanımda iken
Bazen sessiz bir liman gibisin
Kendimde sorguluyordum sen nesin
Senin hakkında beynim ne diyecek
Eminim artık bunun cevabını zaman verecek.
Beni hayatta en çok korkutan tek şey akıp giden zaman
Hep sordum yaradana, benim felahım ne zaman
Zaman korkuttu gece uyurken bile zaman zaman
Bu sefer mutlu edecek belki ruhum, hakkında hüküm giydiği zaman
Masum bir çocuk neşvesi
Diyorum ki ne neşvesi be ne neşvesi budur hayatımın neşesi
Neyse ne, asıl olan bendeki açlık
Gelince yanıma ruhum sanki alıyor yaradandan harçlık
Anlattıklarım dinleniyor ulu çınar edasıyla
Yürek sancımın yeri doluveriyor sevgi şarkısıyla
Tepki hoş geliyor durgunlaşınca gülümsüyor gözlerinin karası
Resmen anladım ama ne güzel atlatmış öğrenmişsin diyor dahası…
Durgundum,masumdum,ağlamaklıydım
Tanışınca hayatın güzelliğine inandım
Geceler kısaldı gündüzler hızlandı
Ruhum en yüce duygularla donandı
Unutulmazsın artık inandırdın bir şeylere
Bundan sonra korkusuz gideceğim her yere
İnanıyorum, çünkü her yerde seni arkamda sanıyorum
Ruhumu dayamışım neşeme,ilacımı artık ondan alıyorum.
Kubilay Seyfi
Bu şiir toplam 550 kez okundu.
18.08.2008 11:54:05