alpay uzal (güzelgözlüm)

////ANNE///

eller kıymet bilmiyor senin kadar
kimse senin kadar sevmiyor beni anne
yüreğimin yarası derin her gün kanıyor
kimse yarama merhem olmuyor anne
senden başka kimse sormuyor gönül derdimi
söylemedim üzülmeyesin diye sana
sen benden uzaksın ben senden uzakta
görmüyorsun şu perişan halimi ama
biliyorum yüregin sızlıyor ben ağlarken
gözümden düşen her bir damlada.
gurbet bu kadar mı zor gelir bu kalbime bilemedim
hasretliğe birde aşk acısnı ekledim
sen üzülme ağlama diye benim için
ağladığımı hiç söylemedim söyleyemedim
bir yar sevdim sende bilirsin senin kadar çok sevmiştim
bana bağladığın umutları bende ona bağlamıştım anne
o yar gitti hayallerimizle alpıda beni benden
gitme hayallerimizi götürme demedim diyemedim anne.
AFFET DESEM AFFEDERSİN BLİYORUM, ÇÜNKÜ BUNLARI BEN İSTEMEDİM
BU ŞEHRE HAYALLERİMİZİ KARARTMAK İÇİN GELMEDİM
ELLİMDE DEĞİLDİ NE OLUR AFFET BENİ ANNE
ONU KENDİMDEN ÇOK SEVDİM AMA SEVİLMEDİM
AMA SABRET ANNE GÜN GELCEK HAYALLRİMİZ OLCAK YİNE
OLMAYACAK BİR DAHA GÜNDÜZÜMÜZ BİTMEYEN GECE
ALDANMAK İÇİN SEVMEYECEĞİM KİMSEYİ BUKADAR
GÜLECEK KADER GÜLECEĞİZ BİZ YİNE.

Bu şiir toplam 590 kez okundu.
25.05.2007 14:02:42

• Yorumlar
• Yorum Yaz