Doğu Polat (dogpol)

OYUN

Sisler bulvarı İstanbul
Anlarsın elbet yalnızlığı
Kalabalıkların
İçinden gelip geçen
Tramvayı anımsarsın
O vakit

Arka sokakların birinde rastladım
Yıkık bir ahşap binaya
Son kez bakıyor gibiydi
Pencerelerinden
Yarını yaşamayacakmış
Öyle dedi içinden

Mızıka çalıyordu
Sırtını dayamış
Yarım kalmış sıvası dökük duvara
Kafasında eski bir hasır şapka
Üstünde çöpten bulmuş sigara yanığı delikli gömlek
Altında paçaları lime lime olmuş paçalı beyaz bir don
Elinde şarap şişesi hani şu köpek öldüren cinsten
Çöktüm yanına
Uzattı şarabı
Uzattım bende
Konuşmadık yasakmış gibi
O üfledi ben dinledim
Gözyaşı aktı birden birbirimizden
Sonra…. sonra işte
Karar verdik
Rus ruleti oynamaya
Biraz değişikti bizim oyunumuz
O ilk başladı
Veee..
Sesle beraber düştü yere
Şakaklarından ince bir kan sızıyordu
Sinekler toplaştı birden üstüne
Şimdi sıra bendeydi
Şarap şişenin dibine dayanmıştı
Hayıf olmasın diye diktim kafaya
Sıra bendeydi ya
Dayadım şakaklarıma
Titremeden çektim tetitiği
Bi daha
Bi daha
Bi daha
Sonrası malum
Yavşak kendisini kurtardı
Bizi bıraktı bok ortasında…

Doğu Polat 29/07/2010

Bu şiir toplam 765 kez okundu.
29.07.2010 14:43:44

• Yorumlar
• Yorum Yaz