gülşah çetinkaya (beşinci mevsim)

DERS OLDUN

vazgecılmezmı sandın kendını
hatalarının kokusunu duymammı sandın
ıkı kelıme esırgedıgınde
kac gece yanacaktı aglayan satırlarım
kac ısyan sıgacaktı bu acız yuregime
ve ben
kaç gormezden gelecektım yokolusunu gozumun onunde
cırpınarak kaç yalvarış duyacaktın benden
kac gun bıtecektı yoklugunla akşama
kaç akşam gebe kalacaktı yokluğuna...
yalnız bıraktın yarım bıraktın
sadece sustum
kanayarak acılarımla
hakkım olmadı neden bıle demeye
sustum
oysa bagırarak haykırarak
aldım kalbımden senı
azad ettım yalanlara
anlamana ramak kala
terkedışlerın en agırlarını yasayacagından emın
ve varlıgımın umrunda olmadıgını bıle bıle
sustum
kapattım sana olan kapıları
şimdi
yenı ruyalara adadım uykularımı
yalanla uyanılmayan
ıcınde
buyukluk barındırmayan
yorgun degılım ustelık
enkazlarda kaldı acıdıklarım
ve bana
dev bı ders oldu sende yasadıklarım

Bu şiir toplam 1.164 kez okundu.
13.12.2011 04:21:16

• Yorumlar
• Yorum Yaz