ismail civelek (pamukkale)

Aga

anadoludur aşımız ekmeğimiz aga
yamuk yoktur ihanet asla
topraktan bedene iman doluyuz
köylüyüz emme insan oğluyuz
atanın dediği gibi efendiyiz aga

bende köy çocuğuyum aga
bakma böyle olduğuma
bende tezek kokuları koktum
bende boz kırlarda at koşturdum
bende de baya anılar var aga

bende ekin ektim biçtim aga
susuz yazda çok sildim terimi
aşka düştüm elif sevdim
yetmedi alın terim emeğim
gurbetlere düştüm aga

garip düşermiş gurbete
doğmadan küsermiş kadere
dağlar çatlar engin hasrete
sen anla halimi gurbet zalimi
toprak susuz kalırsa çatlamazmı " aga "

yazan - ismail civelek
develi köyü
pamukkale
denizli

Bu şiir toplam 369 kez okundu.
31.05.2013 15:05:09

• Yorumlar
• Yorum Yaz